Pole, pole!
Door: Mirthe
Blijf op de hoogte en volg Mirthe
04 Oktober 2012 | Tanzania, Morogoro
Habari!
Zo het was weer even geleden, dus hoog tijd voor een nieuwe update vanuit het altijd zonnige Tanzania! Stiekem toch best grappig, er wordt wat af getwitterd en gefacebookt over het regenachtige weer, terwijl het weerbericht op m’n telefoon voor Turiani de komende week standaard een graadje of 31 en een hoop zon voorspelt!
weekend dan ook een beetje extra genoten van de zon. Na een weekje aan het werk samen met een van de nonnen ons werkvisum te hebben geregeld, zijn we naar Dar es Salaam gegaan om Treeske, een van de coassistenten, uit te zwaaien en Karenza, de nieuwe coassistent, weer op te halen. Dus van de gelegenheid even gebruik gemaakt om de hele zaterdag lekker aan het strand te vertoeven! ’s Avonds zelfs in een soort stro-hutje op het strand geslapen, met het geluid van de Indische oceaan op de achtergrond. Heerlijk! ’s Morgens wakker worden, de deur van je hutje open doen en genieten van een prachtig uitzicht met witte stranden, palmbomen en een azuurblauwe zee… Zondag in de bus weer terug wat ook al een hele belevenis is. Rond een uur of elf met de taxi van het hotel naar het busstation buiten de stad, vervolgens zitten we anderhalf uur in de bus te wachten voor deze vertrekt. Wel een vet relaxt plekje. Om zes uur eindelijk in Morogoro aangekomen, vanwaar het nog drie uur met de bus is naar onze woonplaats Bwagala. Maar volgens een paar mensen hadden we de laatste bus gemist. Toch maar even gewacht en er kwam warempel nog een Daladala (soort minibusje). Een aardige buschauffeur loodste ons via de bestuurdersstoel naar binnen, omdat er een halve oorlog gaande was bij de reguliere ingang. Busje zat echt overvol, dus we waren blij dat we om half tien ’s avonds lekker thuis waren!
Van het weekend ook ontzettend leuk nieuws gehad. M’n ouders komen eind december anderhalve week naar Tanzania! Echt vet tof. Onno reist ook gezellig met hen mee, maar blijft anderhalve week langer, zodat we nog gezellig samen naar Zanzibar kunnen. Leuk vooruitzicht!
Maar naast al het genieten zijn we natuurlijk ook hard aan het werk. De vierde stageweek zit er inmiddels bijna op, wat betekent dat er nu toch plannen gemaakt moeten worden voor de schoolopdrachten die bij de stage horen. In de tijd die we nu in het ziekenhuis rondlopen, hebben we ons georiënteerd op de verpleegkundige zorg in het ziekenhuis. Wat is die toch anders dan in Nederland zeg! Sommige dingen werken hier heel effectief, anderen juist weer niet. Zo worden er soms veel fouten gemaakt met medicatie, bijvoorbeeld omdat de verpleegkundigen naar het bednummer op de medicatielijst kijken maar de bednummers veranderen nogal eens. Met onze opdracht willen we het toedienen van medicijnen eens onder de loep nemen en kijken hoe dit binnen de mogelijkheden in het ziekenhuis verbeterd kan worden. Breed maar erg interessant onderwerp denk ik zo!
Het werken hier is nog steeds wel wennen. Alles gaat hier op z’n eigen manier en op z’n eigen tempo. Mensen zijn hier gewoon heel relaxt en voor een stresskip als ik is dat toch echt even een omslag! Niet alleen in het ziekenhuis zijn de mensen relaxt, gewoon overal. In de bus hoef je pas halverwege een keer een kaartje te kopen en niemand die zich ergens echt druk om maakt. Van de week een beetje gestrest op de afdeling, dus een vet lieve Sister riep: ‘Martha, pole pole!’, wat zoiets betekent als ‘relax!’. En ja, ook in Tanzania blijkt Mirthe een verrekte lastige naam te zijn…
Tijd om nu even aan de slag te gaan met ons werkplan. Zal nu proberen iets minder lang te wachten met m’n update!
Liefs, Mirthe
Zo het was weer even geleden, dus hoog tijd voor een nieuwe update vanuit het altijd zonnige Tanzania! Stiekem toch best grappig, er wordt wat af getwitterd en gefacebookt over het regenachtige weer, terwijl het weerbericht op m’n telefoon voor Turiani de komende week standaard een graadje of 31 en een hoop zon voorspelt!
weekend dan ook een beetje extra genoten van de zon. Na een weekje aan het werk samen met een van de nonnen ons werkvisum te hebben geregeld, zijn we naar Dar es Salaam gegaan om Treeske, een van de coassistenten, uit te zwaaien en Karenza, de nieuwe coassistent, weer op te halen. Dus van de gelegenheid even gebruik gemaakt om de hele zaterdag lekker aan het strand te vertoeven! ’s Avonds zelfs in een soort stro-hutje op het strand geslapen, met het geluid van de Indische oceaan op de achtergrond. Heerlijk! ’s Morgens wakker worden, de deur van je hutje open doen en genieten van een prachtig uitzicht met witte stranden, palmbomen en een azuurblauwe zee… Zondag in de bus weer terug wat ook al een hele belevenis is. Rond een uur of elf met de taxi van het hotel naar het busstation buiten de stad, vervolgens zitten we anderhalf uur in de bus te wachten voor deze vertrekt. Wel een vet relaxt plekje. Om zes uur eindelijk in Morogoro aangekomen, vanwaar het nog drie uur met de bus is naar onze woonplaats Bwagala. Maar volgens een paar mensen hadden we de laatste bus gemist. Toch maar even gewacht en er kwam warempel nog een Daladala (soort minibusje). Een aardige buschauffeur loodste ons via de bestuurdersstoel naar binnen, omdat er een halve oorlog gaande was bij de reguliere ingang. Busje zat echt overvol, dus we waren blij dat we om half tien ’s avonds lekker thuis waren!
Van het weekend ook ontzettend leuk nieuws gehad. M’n ouders komen eind december anderhalve week naar Tanzania! Echt vet tof. Onno reist ook gezellig met hen mee, maar blijft anderhalve week langer, zodat we nog gezellig samen naar Zanzibar kunnen. Leuk vooruitzicht!
Maar naast al het genieten zijn we natuurlijk ook hard aan het werk. De vierde stageweek zit er inmiddels bijna op, wat betekent dat er nu toch plannen gemaakt moeten worden voor de schoolopdrachten die bij de stage horen. In de tijd die we nu in het ziekenhuis rondlopen, hebben we ons georiënteerd op de verpleegkundige zorg in het ziekenhuis. Wat is die toch anders dan in Nederland zeg! Sommige dingen werken hier heel effectief, anderen juist weer niet. Zo worden er soms veel fouten gemaakt met medicatie, bijvoorbeeld omdat de verpleegkundigen naar het bednummer op de medicatielijst kijken maar de bednummers veranderen nogal eens. Met onze opdracht willen we het toedienen van medicijnen eens onder de loep nemen en kijken hoe dit binnen de mogelijkheden in het ziekenhuis verbeterd kan worden. Breed maar erg interessant onderwerp denk ik zo!
Het werken hier is nog steeds wel wennen. Alles gaat hier op z’n eigen manier en op z’n eigen tempo. Mensen zijn hier gewoon heel relaxt en voor een stresskip als ik is dat toch echt even een omslag! Niet alleen in het ziekenhuis zijn de mensen relaxt, gewoon overal. In de bus hoef je pas halverwege een keer een kaartje te kopen en niemand die zich ergens echt druk om maakt. Van de week een beetje gestrest op de afdeling, dus een vet lieve Sister riep: ‘Martha, pole pole!’, wat zoiets betekent als ‘relax!’. En ja, ook in Tanzania blijkt Mirthe een verrekte lastige naam te zijn…
Tijd om nu even aan de slag te gaan met ons werkplan. Zal nu proberen iets minder lang te wachten met m’n update!
Liefs, Mirthe
-
04 Oktober 2012 - 15:17
Sandra:
Dag Mirthe,
Wat schrijf je dit leuk. Volgens mij heb je het wel naar je zin daar.
wat fijn dat je ouders en Onno in december langskomen. Voor je het weet is het al zo ver.
Veel suc6 met je opdrachten en ik ga verder met het trouw volgen van je blogs.
dikke kus Sandra -
04 Oktober 2012 - 16:42
Gerrit:
Hoi Mirthe.
Wat ben jij goed bezig zeg,en wat leuk dat je naast het werk in het ziekenhuis ook nog tijd hebt om andere dingen te doen. Stiekem ben ik best wel een beetje jaloers op jou.
Blijf vooral genieten,en succes met je studie opdracht. Ik begrijp wel dat als je in Nederland was geweest je al een hele hoop m.i.c tjes had moeten invullen vanwege medicatie wat niet goed gedistribueerd was. Nou nogmaals succes en Gods zegen.
groetjes Gerrit en Cáthy. -
04 Oktober 2012 - 21:36
Gerda Van Der Burg:
hallo mirthe, erg leuk om je zo te volgen, leuke en minder leuke dingen maak je zo mee, maar het
mooiste is dat je ouders en onno komen, voor je het weet is het zo ver.
geniet er van , en rustig aan he, doen we hier ook hoor.
lekker weer geniet van alles, succes met je opdrachten, maar dat zal wel goed komen, daar ken ik je
wel voor.
groetjes van gerda. -
04 Oktober 2012 - 21:36
Gerda Van Der Burg:
hallo mirthe, erg leuk om je zo te volgen, leuke en minder leuke dingen maak je zo mee, maar het
mooiste is dat je ouders en onno komen, voor je het weet is het zo ver.
geniet er van , en rustig aan he, doen we hier ook hoor.
lekker weer geniet van alles, succes met je opdrachten, maar dat zal wel goed komen, daar ken ik je
wel voor.
groetjes van gerda. -
04 Oktober 2012 - 21:36
Gerda Van Der Burg:
hallo mirthe, erg leuk om je zo te volgen, leuke en minder leuke dingen maak je zo mee, maar het
mooiste is dat je ouders en onno komen, voor je het weet is het zo ver.
geniet er van , en rustig aan he, doen we hier ook hoor.
lekker weer geniet van alles, succes met je opdrachten, maar dat zal wel goed komen, daar ken ik je
wel voor.
groetjes van gerda. -
04 Oktober 2012 - 21:36
Gerda Van Der Burg:
hallo mirthe, erg leuk om je zo te volgen, leuke en minder leuke dingen maak je zo mee, maar het
mooiste is dat je ouders en onno komen, voor je het weet is het zo ver.
geniet er van , en rustig aan he, doen we hier ook hoor.
lekker weer geniet van alles, succes met je opdrachten, maar dat zal wel goed komen, daar ken ik je
wel voor.
groetjes van gerda. -
04 Oktober 2012 - 21:36
Gerda Van Der Burg:
hallo mirthe, erg leuk om je zo te volgen, leuke en minder leuke dingen maak je zo mee, maar het
mooiste is dat je ouders en onno komen, voor je het weet is het zo ver.
geniet er van , en rustig aan he, doen we hier ook hoor.
lekker weer geniet van alles, succes met je opdrachten, maar dat zal wel goed komen, daar ken ik je
wel voor.
groetjes van gerda. -
04 Oktober 2012 - 21:39
Gerda Van Der Burg:
now dat is nu ook weer overdreven he, goed gemeend hoor, ging eerst niet goed, dus heb meerdere keren gedrukt.
lieve groetjes gerda. -
06 Oktober 2012 - 22:25
Sandra Schoonbeek - Bilder:
Hallo Mirthe,
Wat leuk om die verhalen van je te lezen..
We zijn blij dat het goed met jou gaat en dat je het naar de zin hebt.
Leuk hoor dat je Onno én je ouders komen.
Meid we wensen je nog veel succes en geniet van alles om je heen..
Groetjes Joey & Sandra. -
14 Oktober 2012 - 18:34
Louise:
Hoi mirthe
Zo te zien heb je het leuk in Tanzania:)
Heb je al dieren gezien?
We missen je:(
Nu kom je niet op mijn verjaardag jammer anders kom je een andere keer:) -
14 Oktober 2012 - 18:34
Louise:
Hoi mirthe
Zo te zien heb je het leuk in Tanzania:)
Heb je al dieren gezien?
We missen je:(
Nu kom je niet op mijn verjaardag jammer anders kom je een andere keer:) -
14 Oktober 2012 - 20:22
Dieta:
Hoi Mirthe,
Wat goed om zo op de hoogte te kunnen blijven van jouw belevenissen.
Het is net of je naast me staat en het verteld.
Geniet ervan en wij wensen je nog een heel fijne tijd daar, dat je veel mag leren, het zal wel heel anders gaan dan hier, maar ook dat kan heel leerzaam zijn.
We bidden voor je meid.
gr Dieta
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
